Początki działalności i okres wojenny

Budowa oraz zajęcie przez wojsko

Obiekt obecnego, bolesławieckiego Wojewódzkiego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych zbudowano w latach 1857–1863. Chorych psychicznie leczono tu aż do 1945 roku.

Pod koniec II Wojny Światowej nastąpiła ewakuacja chorych, a teren Szpitala zajęty został przez cofające się wojsko niemieckie, a następnie przez wojska sowieckie.

Reaktywacja szpitala

Od 1948 roku zaczęto kierować do Bolesławca robotników do odbudowy miasta. Opuszczane stopniowo przez rosyjskich żołnierzy budynki szpitalne, zamieszkali ludzie odbudowujący Bolesławiec.

Decyzję o ponownym uruchomieniu w Bolesławcu szpitala psychiatrycznego podjęto dokładnie 24 kwietnia 1956 roku.

Okres powojenny

Działalność na rzecz promocji zdrowia psychicznego

Ciekawostką jest, że bolesławiecki szpital wojewódzki (jako pierwszy w Polsce) otworzył się na zewnątrz. Już w 1973 roku zorganizował Tydzień Wiedzy o Psychiatrii.

Działalność promującą wiedzę o zdrowiu psychicznym prowadzi do dnia dzisiejszego. Szpital uczestniczy w programie „Psychiatria bez lęku i granic”, współpracuje z innymi szpitalami psychiatrycznymi w Polsce i za granicą oraz ze stowarzyszeniami tj. PCK, Stowarzyszenie Diabetyków, Rodzin Dzieci z Upośledzeniem Umysłowym.

Co miesiąc, wspólnie z Bolesławieckim Ośrodkiem Kultury przygotowuje otwarte spotkania pod nazwą „Rozmowy o zdrowiu psychicznym”.

W czasie tych spotkań specjaliści z różnych dziedzin zdrowia psychicznego informują zebranych o najnowszych zdobyczach wiedzy medycznej, uczą rozpoznawać wstępnie objawy schorzeń psychicznych i psychiatrycznych oraz odpowiadają na pytania zebranych.